Συγγενείς Καρδιοπάθειες
Ένας σημαντικός αριθμός συγγενών καρδιοπαθειών αντιμετωπίζεται με τη βοήθεια ειδικών καθετήρων και συσκευών, χωρίς ανοιχτό χειρουργείο. Επικοινωνήστε με την ομάδα του pericardium για να συζητήσουμε την περίπτωσή σας και να προτείνουμε τον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης.
Συγγενείς Καρδιοπάθειες
Στο αιμοδυναμικό εργαστήριο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε έναν σημαντικό αριθμό συγγενών καρδιοπαθειών. Πριν την επέμβαση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ακριβής διάγνωση και η συζήτηση του κάθε ασθενή ξεχωριστά με μία ομάδα εξειδικευμένων γιατρών (ειδικού καρδιολόγου και καρδιοχειρουργού συγγενών καρδιοπαθειών, ειδικού ακτινολόγου και αναισθησιολόγου – Heart Team). Οι επεμβάσεις που μπορούμε να πραγματοποιήσουμε είναι οι εξής:
- Σύγκλειση μεσοκολπικής επικοινωνίας (ASD)
- Σύγκλειση ανοικτού ωοειδούς τρήματος (PFO)
- Σύγκλειση μεσοκοιλιακής επικοινωνίας (membranous VSD, muscular VSD)
- Σύγκλειση ανοικτού βοτάλειου πόρου (PDA)
- Αγγειοπλαστική για στένωση ισθμού αορτής (CoA)
- Βαλβιδοπλαστική για συγγενή στένωση αορτικής βαλβίδας
- Αγγειοπλαστική για υπερβαλβιδική αορτική στένωση
- Αγγειοπλαστική για στένωση πνευμονικών αρτηριών
- Βαλβιδοπλαστική για στένωση πνευμονικής βαλβίδας
- Διαδερμική εμφύτευση προσθετικής πνευμονικής βαλβίδας (Melody) για εκφύλιση του μοσχεύματος (conduit) σε ασθενείς που έχουν χειρουργηθεί για Τετραλογία Fallot
ovale
of the aorta
arteriosus
OF FALLOT
Διάγνωση συγγενών καρδιοπαθειών
Οι συγγενείς καρδιοπάθειες διαγιγνώσκονται κατά κανόνα με το υπερηχογράφημα καρδιάς που είναι καλύτερο να γίνεται από καρδιολόγο εξοικειωμένο με τις παθήσεις αυτές. Σήμερα είναι δυνατό να γίνει και προγεννητική διάγνωση με διενέργεια υπερηχογραφήματος καρδιάς στο έμβρυο. Ακόμη, συχνά απαιτείται η διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας ή, σπανιότερα, καρδιακού καθετηριασμού.
Θεραπεία
Οι περισσότεροι ασθενείς με συγγενή καρδιοπάθεια αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Ένα ποσοστό 10-20% των ασθενών έχει ελαφρά νόσο (ήπιες στενώσεις ή μικρές επικοινωνίες) και δεν χρειάζεται θεραπεία παρά μόνον παρακολούθηση. Τέλος, πολλές από τις συγγενείς καρδιοπάθειες (>20%) αντιμετωπίζονται στο αιμοδυναμικό εργαστήριο, με καθετηριασμό της καρδιάς μετά από τοπική αναισθησία, χωρίς την ανάγκη εγχείρησης. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να γίνει αρχικά μία εγχείρηση και στη συνέχεια, μετά από χρόνια, να γίνει μία δεύτερη επέμβαση διά μέσου καθετήρων.
Ε Ξ Ε Λ Ι Ξ Ε Ι Σ
Η πρόοδος της επεμβατικής καρδιολογίας έχει επιτρέψει τη διενέργεια όλο και περισσότερων διαδερμικών επεμβάσεων (χωρίς χειρουργείο) για συγγενείς καρδιοπάθειες. Η συνηθέστερη επέμβαση είναι η σύγκλειση μεσοκολπικής επικοινωνίας.
Μεσοκολπική επικοινωνία – Έλλειμμα μεσοκολπικού διαφράγματος (ASD)
Η μεσοκολπική επικοινωνία (atrial septal defect – ASD) αποτελεί μία σχετικά συχνή συγγενή καρδιοπάθεια (10% του συνόλου) κατά την οποία υπάρχει επικοινωνία και ροή αίματος μεταξύ αριστερού και δεξιού κόλπου. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν προκαλεί συμπτώματα και διαγιγνώσκεται λόγω της παρουσίας φυσήματος. Η θεραπευτική αντιμετώπιση της μεσοκολπικής επικοινωνίας εξαρτάται κυρίως από τη βαρύτητα και τα ανατομικά χαρακτηριστικά της. Όταν είναι μικρή, συνήθως συνιστάται μόνο παρακολούθηση. Όταν είναι μέτρια ή σοβαρή, η θεραπεία εκλογής είναι η διαδερμική σύγκλειση με ειδική συσκευή («ομπρέλα»). Όταν η διαδερμική σύγκλειση δεν είναι τεχνικώς εφικτή (<10% των περιπτώσεων), συνιστάται η χειρουργική αντιμετώπιση με εγχείρηση ανοικτής καρδιάς. Αν καθυστερήσει πολύ η διάγνωση, ο ασθενής μπορεί να είναι πλέον ανεγχείρητος και το προσδόκιμο επιβίωσης μειώνεται σημαντικά.
Διαδερμική σύγκλειση μεσοκολπικής επικοινωνίας
Η διαδερμική σύγκλειση μεσοκολπικής επικοινωνίας γίνεται με τη χρήση ειδικών καθετήρων και την εμφύτευση στην καρδιά μιας ειδικής συσκευής. Η συσκευή είναι φτιαγμένη από nitinol, ένα μεταλλικό κράμα τιτανίου και νικελίου και παραμένει στην καρδιά μόνιμα. Η επέμβαση γίνεται με ήπια γενική αναισθησία και διαρκεί περίπου 1-2 ώρες. Απαιτείται νοσηλεία μιας ημέρας και η μετεγχειρητική πορεία είναι γενικώς ανώδυνη, λόγω της απουσίας τομής και ραμμάτων. Η περαιτέρω παρακολούθηση γίνεται με το υπερηχογράφημα καρδιάς και συνήθως δεν υπάρχει περιορισμός στη καθημερινή δραστηριότητα, στον αθλητισμό, στη διατροφή, κλπ.
Μεσοκολπική επικοινωνία – Ανοικτό ωοειδές τρήμα (PFO)
Πρόληψη του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου
Το ανοικτό ωοειδές τρήμα (patent foramen ovale – PFO) δεν είναι από μόνο του μία παθολογική κατάσταση. Ανευρίσκεται στο 20% περίπου του γενικού πληθυσμού και στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων δεν χρειάζεται καμία αντιμετώπιση. Ωστόσο, έχει παρατηρηθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις ασθενών που έπαθαν αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ΑΕΕ) στο οποίο δεν βρέθηκε άλλος αιτιολογικός παράγοντας (κρυπτογενή ΑΕΕ ή εμβολικά ΑΕΕ αγνώστου προελεύσεως) η σύγκλειση του ανοικτού ωοειδούς τρήματος (PFO closure) υπερτερεί της φαρμακευτικής θεραπείας με αντιπηκτικά ή αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα.
Τα εμβολικά ΑΕΕ αγνώστου προελεύσεως αποτελούν περίπου το 20-30% των ΑΕΕ, συνεπώς ο αριθμός των ασθενών που είναι θεωρητικά υποψήφιοι για διαδερμική σύγκλειση του ανοικτού ωοειδούς τρήματος είναι αυξημένος. Έχει μεγάλη σημασία, λοιπόν, να γίνεται ενδελεχής έλεγχος των ασθενών αυτών με μαγνητική ή αξονική τομογραφία εγκεφάλου και ενδοκράνιων αγγείων και να αποκλείεται η ύπαρξης κολπικής μαρμαρυγής με Holter ρυθμού (ιδιαίτερα σε ασθενείς άνω των 40 ετών). Οι ασθενείς με εμβολικό ΑΕΕ πρέπει να ελέγχονται για την ύπαρξη ανοικτού ωοειδούς τρήματος με υπερηχογράφημα καρδιάς (διαθωρακικό ή κατά προτίμηση διοισοφάγειο) ή ενδοκράνιο Doppler με ειδική δοκιμασία φυσαλίδων ώστε να διαπιστωθεί αν παρατηρείται δεξιο-αριστερή επικοινωνία. Στη συνέχεια με βάση τα ανατομικά χαρακτηριστικά το ωοειδές τρήμα κατηγοριοποιείται ως χαμηλού, μέσου ή υψηλού κινδύνου για πρόκληση νέου ΑΕΕ.
Διαδερμική σύγκλειση του ανοικτού ωοειδούς τρήματος
Η διαδερμική σύγκλειση μεσοκολπικής επικοινωνίας γίνεται με τη χρήση ειδικών καθετήρων και την εμφύτευση στην καρδιά μιας ειδικής συσκευής. Η συσκευή είναι φτιαγμένη από nitinol, ένα μεταλλικό κράμα τιτανίου και νικελίου και παραμένει στην καρδιά μόνιμα. Η επέμβαση γίνεται με ήπια γενική αναισθησία και διαρκεί περίπου 1-2 ώρες. Απαιτείται νοσηλεία μιας ημέρας και η μετεγχειρητική πορεία είναι γενικώς ανώδυνη, λόγω της απουσίας τομής και ραμμάτων. Η περαιτέρω παρακολούθηση γίνεται με το υπερηχογράφημα καρδιάς και συνήθως δεν υπάρχει περιορισμός στη καθημερινή δραστηριότητα, στον αθλητισμό, στη διατροφή, κλπ.
